Tinejdžeri su lijeni, razdražljivi i razmaženi, često se čuje iz usta nezadovoljnih roditelja i još nezadovoljnijih nastavnika. No, istraživanje provedeno na Sveučilištu Exeter amnestiralo je tinejdžere i krivnju prebacilo na pubertet.

Praćeni su britanski školarci u dobi od pete pa do petnaeste godine, a bilježeni su podaci o njihovim fizičkim aktivnostima i to putem uređaja za mjerenje pokreta koje su nosili jednom godišnje. 

Analiza podataka pokazala je da razina fizičke aktivnosti počinje opadati u devetoj godini života kad djeca počinju polako ulaziti u pubertet, a smanjenje se opravdava rastom tijela i biološkim procesima koji stoje iza toga i crpe veći dio energije upravo na fizički razvoj djeteta. 

Zaključak je da pad aktivnosti kod oba spola u tom dobu ima veze s evolucijom, a ne ljenošću, što je pravi razlog izležavanja i odmaranja tinejdžera, uz preporuku roditeljima da ih po prevladavanju puberteta ponovno potaknu na aktivniji život.